Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

no negligence

  • 1 indīligentia

        indīligentia ae, f    [indiligens], carelessness, heedlessness, negligence: litterarum missarum: Aeduorum, Cs.
    * * *
    negligence, want of care; want of concern (for)

    Latin-English dictionary > indīligentia

  • 2 neglegentia

        neglegentia (not neglig-), ae, f    [neglegens], carelessness, heedlessness, negligence, neglect: (locus) praeteritus neglegentiā, T.: epistularum, neglecting to write ; cf. epistularum neglegentia... diligentia, coldness: quaedam etiam neglegentia est diligens: Nam neque neglegentiā tuā id fecit, out of disrespect to you, T.: caerimoniarum, L.: sui, Ta.
    * * *
    heedlessness, neglect; carelessness, negligence; coldness; disrespect

    Latin-English dictionary > neglegentia

  • 3 nequitia

    nēquĭtĭa, ae, and nēquĭtĭes (no gen. or dat.), f. [nequam], bad quality, badness (very rare):

    aceti,

    Plin. 14, 20, 25, § 125.—
    II.
    Trop., bad moral quality, of all degrees, idleness, negligence, worthlessness, vileness (syn.: malitia, negligentia, ignavia, mollitia; class.).
    A.
    Idleness, inactivity, remissness, negligence:

    me ipsum inertiae nequitiaeque condemno,

    Cic. Cat. 1, 2, 4; 1, 11, 29:

    inertissimi homines, nescio quā singulari nequitiā praediti,

    id. Fin. 5, 20, 56.—
    B.
    Lightness, levity, inconsiderateness: omnia mala probra flagitia, quae homines faciunt, in duabus rebus sunt, malitia atque nequitia. Si nequitiam defendere vis, licet, P. African. ap. Gell. 7, 11, 9; Auct. ad Her. 3, 6, 11.—
    C.
    Prodigality, profusion:

    quod filii nequitiam videret,

    Cic. Clu. 51, 141:

    illum aut nequities... expellet,

    Hor. S. 2, 2, 131.—
    D.
    Profligacy, wantonness, lewdness:

    uxor pauperis Ibyci Tandem nequitiae pone modum tuae,

    Hor. C. 3, 15, 1; 3, 4, 78; Ov. F. 1, 414; Phaedr. 3, 8, 15; in plur., Mart. 4, 42, 4.—
    E.
    Worthlessness, vileness, wickedness, villany:

    Lucurgus mihi quidem videtur posse hic ad nequitiam adducier,

    Plaut. Bacch. 1, 2, 4:

    si domus haec habenda est potius, quam officina nequitiae et diversorium flagitiorum omnium,

    Cic. Rosc. Am. 46, 134; id. Verr. 2, 5, 33, § 87:

    qui istius insignem nequitiam, frontis involutam integumentis, nondum cernat,

    id. Pis. 6, 12:

    maturae mala nequitiae,

    Juv. 14, 216.

    Lewis & Short latin dictionary > nequitia

  • 4 nequities

    nēquĭtĭa, ae, and nēquĭtĭes (no gen. or dat.), f. [nequam], bad quality, badness (very rare):

    aceti,

    Plin. 14, 20, 25, § 125.—
    II.
    Trop., bad moral quality, of all degrees, idleness, negligence, worthlessness, vileness (syn.: malitia, negligentia, ignavia, mollitia; class.).
    A.
    Idleness, inactivity, remissness, negligence:

    me ipsum inertiae nequitiaeque condemno,

    Cic. Cat. 1, 2, 4; 1, 11, 29:

    inertissimi homines, nescio quā singulari nequitiā praediti,

    id. Fin. 5, 20, 56.—
    B.
    Lightness, levity, inconsiderateness: omnia mala probra flagitia, quae homines faciunt, in duabus rebus sunt, malitia atque nequitia. Si nequitiam defendere vis, licet, P. African. ap. Gell. 7, 11, 9; Auct. ad Her. 3, 6, 11.—
    C.
    Prodigality, profusion:

    quod filii nequitiam videret,

    Cic. Clu. 51, 141:

    illum aut nequities... expellet,

    Hor. S. 2, 2, 131.—
    D.
    Profligacy, wantonness, lewdness:

    uxor pauperis Ibyci Tandem nequitiae pone modum tuae,

    Hor. C. 3, 15, 1; 3, 4, 78; Ov. F. 1, 414; Phaedr. 3, 8, 15; in plur., Mart. 4, 42, 4.—
    E.
    Worthlessness, vileness, wickedness, villany:

    Lucurgus mihi quidem videtur posse hic ad nequitiam adducier,

    Plaut. Bacch. 1, 2, 4:

    si domus haec habenda est potius, quam officina nequitiae et diversorium flagitiorum omnium,

    Cic. Rosc. Am. 46, 134; id. Verr. 2, 5, 33, § 87:

    qui istius insignem nequitiam, frontis involutam integumentis, nondum cernat,

    id. Pis. 6, 12:

    maturae mala nequitiae,

    Juv. 14, 216.

    Lewis & Short latin dictionary > nequities

  • 5 culpa

        culpa ae, f    [SCARP-], a fault, error, blame, guilt, failure, defect: delicti: omnes culpae istius avaritiae, maiestatis, crudelitatis: quicquid huius factumst culpā, T.: In culpā est, to blame, T.: non est ista mea culpa, sed temporum: qui in eādem culpā sint, share: in quo est tua culpa nonnulla, you are not without fault: a culpā vacuus, S.: conscia culpae, O.: ne penes ipsos culpa esset cladis, L.: culpa, quae te est penes, T.: extra culpam esse: eius rei culpam in multitudinem coniecerunt, Cs.: suam culpam ad negotia transferre, S.: in culpā ponere aliquem: Si mora pro culpā est, O.: tua aetas emovit culpas, H.: fata, quae manent culpas, H.—Person.: ludus erat culpā potare magistrā (i. e. a game in which the loser must drink), H.: Culpam Poena premit comes, H.—Poet.: Huic uni succumbere culpae, temptation, V.— Unchastity: Virginum, H.: hoc praetexit nomine culpam, V.—Remissness, neglect: rem facere culpā minorem, H.—The mischievous thing, mischief: continuo culpam (sc. ovem aegram) ferro compesce, V.
    * * *
    fault/blame/responsibility (w/GEN); crime (esp. against chastity); negligence; offense; error; (sense of) guilt; fault/defect (moral/other); sickness/injury

    Latin-English dictionary > culpa

  • 6 incūria

        incūria ae, f    [2 in+cura], want of care, negligence, neglect: milites populi R. incuriā fame consumpti: vel tolerantia, Ta.: maculae quas incuria fudit, H.: rei maxime necessariae.
    * * *
    carelessness, neglect

    Latin-English dictionary > incūria

  • 7 (lectō

        (lectō —, —, ere)    [PLAG-], only pass, to be punished, suffer punishment, be beaten: Venusinae Plectantur silvae, H.: ego plectar pendens, T.: in suo vitio: multis in rebus neglegentiā plectimur, suffer through negligence.—To be blamed, incur censure: ne quā in re iure plecteretur, N.

    Latin-English dictionary > (lectō

  • 8 remissus

        remissus adj. with comp.    [P. of remitto], slack, loose, relaxed, languid: corpora: Venus et remisso Filius arcu, H.— Gentle, mild: remissior ventus, Cs.: remissiora frigora, Cs.—Fig., loose, slack, negligent, remiss: animus, Cs.: nostris animo remissis, Cs.: in labore, N.: remissior in petendo: mons festo, unguarded, Pr.—As subst n.: nihil remissi pati, no negligence, S.— Plur m. as subst: Oderunt agilem remissi, the slothful, H.— Relaxed, not rigid, indulgent, yielding: utrum remissior essem, an summo iure contenderem, less exacting: in sermone: in ulciscendo remissior.— Relaxed, good-humored, light, genial, merry, gay: cantūs remissiores: cum tristibus severe, cum remissis iucunde vivere: remissiore uti genere dicendi, to speak in a lighter vein: ioci, merry, O.— Low, cheap: remissior fuit aestimatio quam annona, below the market price.
    * * *
    remissa -um, remissior -or -us, remississimus -a -um ADJ
    relaxed/slack/sagging; loosly spaced; remiss; mild/gentle; free-and-easy/casual; lenient, forbearing; moderate, not intense/potent; low (valuation); fever-free

    Latin-English dictionary > remissus

  • 9 sōcordia

        sōcordia ae, f    [socors], dulness, carelessness, negligence, sloth, laziness, indolence, inactivity (only sing.): nil locist socordiae, T.: socordiā torpescere, S.: nostrā socordiā iam huc progressus, L.: nisi felicitas in socordiam vertisset, Ta.: Darei, Cu.
    * * *
    sluggishness, torpor, inaction

    Latin-English dictionary > sōcordia

  • 10 colpa

    fault/blame/responsibility (w/GEN); crime (esp. against chastity); negligence; offense; error; (sense of) guilt; fault/defect (moral/other); sickness/injury

    Latin-English dictionary > colpa

  • 11 inobservantia

    negligence, carelessness

    Latin-English dictionary > inobservantia

  • 12 neclegentia

    heedlessness, neglect; carelessness, negligence; coldness; disrespect

    Latin-English dictionary > neclegentia

  • 13 negligentia

    heedlessness, neglect; carelessness, negligence; coldness; disrespect

    Latin-English dictionary > negligentia

  • 14 nequitia

    wickedness; idleness; negligence; worthlessness; evil ways

    Latin-English dictionary > nequitia

  • 15 dissimulatio

    A.
    In gen., Cic. Off. 3, 15; id. de Or. 2, 67; Quint. 6, 3, 85; Tac. A. 11, 26:

    veste servili in dissimulationem sui compositus,

    id. ib. 13, 25; id. H. 4, 18; id. A. 6, 18 fin.
    B.
    In partic., the Socratic eirôneia, Cic. Ac. 2, 5, 15; Quint. 9, 1, 29; but too restricted for that idea, acc. to Quint. 9, 2, 44.—
    II.
    A disregarding, Plin. Ep. 9, 13, 21.—
    B.
    In late Lat., negligence, carelessness, Veg. Vet. 6 prooem. § 1; so ib. § 3; id. Mil. 1, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > dissimulatio

  • 16 dolus

    dŏlus, i, m. [Sanscr. dal-bhas, deceit; Gr. dolos, cunning, delear, bait]. Orig., a device, artifice; hence, evil intent, wrongdoing with a view to the consequences (opp. culpa, negligence; cf. also: fallacia, fraus, astutia, calliditas).—In the older, and esp. the jurid. lang.: dolus malus, a standing expression for guile, fraud, deceit: doli vocabulum nunc tantum in malis utimur, apud antiquos etiam in bonis rebus utebatur. Unde adhuc dicimus Sine dolo malo, nimirum quia solebat dici et bonus, Paul. ex Fest. p. 69, 10 Müll.: in quibus ipsis (formulis) cum ex eo (sc. Aquillio) quaereretur, quid esset dolus malus? respondebat;

    cum esset aliud simulatum, aliud actum,

    Cic. Off. 3, 14, 60; cf. id. Top. 9 fin.; and id. N. D. 3, 30: Labeo sic definit: Dolum malum esse omnem calliditatem, fallaciam, machinationem ad circumveniendum, fallendum, decipiendum alterum adhibitam, Dig. 4, 3, 1; so, dolus malus, acc. to Cic. Off. 3, 15, 61; 3, 24; id. Fl. 30, 74; id. Att. 1, 1, 3:

    dolo malo instipulari,

    Plaut. Rud. 5, 3, 25; in a pub. law formula in Liv. 1, 24 fin.; and 38, 11; Ter. Eun. 3, 3, 9 Don.; Dig. 4, 3 tit.: de dolo malo, and ib. 44, 4 tit.: de doli mali et metus exceptione, et saep.; opp. culpa, Cod. 5, 40, 9.—Far more freq. and class. (but rarely in Cic.),
    II.
    Without malus, guile, deceit, deception:

    haud dicam dolo,

    Plaut. Trin. 1, 2, 53:

    non dolo dicam tibi,

    id. ib. 2, 4, 79; id. Men. 2, 1, 3; ita omnes meos dolos, fallacias, Praestigias praestrinxit commoditas patris, Poëta ap. Cic. N. D. 3, 29, 73; cf.:

    huic quia bonae artes desunt, dolis atque fallaciis contendit,

    Sall. C. 11, 2:

    aliquem ductare dolis,

    Plaut. Capt. 3, 4, 109:

    consuere,

    id. Am. 1, 1, 211:

    versare,

    Verg. A. 2, 62:

    nectere,

    Liv. 27, 28 init. et saep.:

    nam doli non doli sunt, nisi astu colas,

    Plaut. Capt. 2, 1, 30;

    so with astu,

    Suet. Tib. 65; Verg. A. 11, 704; cf.

    with astutia,

    Sall. C. 26, 2:

    per sycophantiam atque per doctos dolos,

    Plaut. Ps. 1, 5, 70; cf. ib. 113:

    per dolum atque insidias,

    Caes. B. G. 4, 13, 1;

    and with this last cf.: magis virtute quam dolo contendere, aut insidiis niti,

    id. ib. 1, 13, 6.—Prov.:

    dolo pugnandum est, dum quis par non est armis,

    Nep. Hann. 10:

    tempus atque occasionem fraudis ac doli quaerere,

    Caes. B. C. 2, 14, 1;

    so with fraus,

    Liv. 1, 53:

    consilio etiam additus dolus,

    id. 1, 11:

    per dolum ac proditionem,

    id. 2, 3:

    dolis instructus et arte Pelasgā,

    Verg. A. 2, 152 et saep.:

    subterranei = cuniculi,

    Flor. 1, 12, 9:

    volpis,

    Lucr. 3, 742; cf. id. 5, 858 and 863; Vulg. Matt. 26, 4 et saep.—
    III.
    Transf., the means or instrument of deceit:

    dolos saltu deludit, i. e. the nets,

    Ov. Hal. 25:

    subterraneis dolis peractum urbis excidium,

    Flor. 1, 12, 9.—Dolus, as a deity, Val. Fl. 2, 205:

    superavit dolum Trojanum,

    Dolon, Plaut. Ps. 4, 7, 142.—
    B.
    = culpa:

    dolo factum suo,

    by his own fault, Hor. S. 1, 6, 90.

    Lewis & Short latin dictionary > dolus

  • 17 impolitia

    impŏlītĭa ( inp-), ae, f. [impolitus], want of neatness, carelessness, negligence:

    si quis eques Romanus equum habere gracilentum aut parum nitidum visus erat, impolitiae notabatur: id verbum significat, quasi si tu dicas incuriae,

    Gell. 4, 12, 2; cf.: impolitias censores facere dicebantur, cum equiti aes abnegabant ob equum male curatum, Paul. ex Fest. p. 108 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > impolitia

  • 18 incuria

    incūrĭa, ae, f. [2. in - cura], want of care, carelessness, negligence, neglect (class.):

    milites populi R. incuriā, fame, morbo, vastitate consumpti,

    Cic. Prov. Cons. 3:

    magistratuum,

    Tac. A. 3, 31:

    eorum comperta,

    id. ib. 4, 48:

    vel tolerantia,

    id. Agr. 20:

    rei maxime necessariae,

    Cic. Lael. 23, 86:

    maculae quas aut incuria fudit Aut, etc.,

    Hor. A. P. 352: capilli, Tert. Poen. ext.

    Lewis & Short latin dictionary > incuria

  • 19 incuriositas

    in-cūrĭōsĭtas, ātis, f., carelessness, negligence, inattention (late Lat.), Cassiod. Var. 7, 4; Salv. de Gub. Dei, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > incuriositas

  • 20 indiligentia

    in-dīlĭgentĭa, ae, f. [indiligens], carelessness, heedlessness, negligence (class.), Plaut. Pers. 4, 4, 9: litterarum missarum, Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 7:

    Aeduorum,

    Caes. B. G. 7, 17:

    neglecta indiligentiā praedia,

    Plin. 14, 4, 5, § 50:

    veri,

    i. e. neglect of examining into the truth, Tac. H. 4, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > indiligentia

См. также в других словарях:

  • negligence — neg·li·gence / ne gli jəns/ n: failure to exercise the degree of care expected of a person of ordinary prudence in like circumstances in protecting others from a foreseeable and unreasonable risk of harm in a particular situation; also: conduct… …   Law dictionary

  • négligence — [ negliʒɑ̃s ] n. f. • 1120; lat. negligentia 1 ♦ Action, fait de négliger qqch.; attitude, état d une personne dont l esprit ne s applique pas à ce qu elle fait ou devrait faire. ⇒ nonchalance, paresse. Je ne vous ai pas écrit par pure négligence …   Encyclopédie Universelle

  • Négligence spatiale unilatérale — Classification et ressources externes La négligence spatiale unilatérale est fréquemment associée à une lésion du lobe pariétal droit (en jaune, au dessus). CIM …   Wikipédia en Français

  • Negligence spatiale unilaterale — Négligence spatiale unilatérale La négligence spatiale unilatérale (anciennement héminégligence) est définie comme l incapacité à « détecter, s orienter vers, ou répondre à des stimuli porteurs de signification lorsqu ils sont présentés dans …   Wikipédia en Français

  • Negligence — Négligence Demande de traduction Negligence → …   Wikipédia en Français

  • Négligence grave — Négligence Demande de traduction Negligence → …   Wikipédia en Français

  • negligence per se — see negligence Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. negligence per se …   Law dictionary

  • Negligence (disambiguation) — Negligence may refer to: In law Negligence, a concept in the law of tort Negligence per se, a legal doctrine whereby an act is considered negligent because it violates a statute or regulation Negligence in employment, several causes of action in… …   Wikipedia

  • negligence — neg‧li‧gence [ˈneglɪdʒns] noun [uncountable] LAW failure to take enough care over something that you are responsible for, for which you may have to pay Damages: • The captain of the ship was accused of negligence in carrying out safety… …   Financial and business terms

  • Negligence — • The omission, whether habitual or not, of the care required for the performance of duties, or at any rate, for their full adequate discharge. Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Negligence     Negligence …   Catholic encyclopedia

  • negligence — Negligence. s. f. Nonchalance, faute de soin & d application. Grande, extreme negligence. negligence punissable. quelle negligence! vit on jamais telle negligence? il y a bien en cela de la negligence de vostre part. A la negligence. Façon de… …   Dictionnaire de l'Académie française

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»